ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΑΣ: "Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΚΑΘΕ ΑΡΤΙΝΟΥ"!

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Αναγέννησης Άρτας, Κώστας Δήμας σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο "Sports Cave 24"...

...
Ο Κώστας Δήμας υπήρξε ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που φόρεσε την φανέλα της Αναγέννησης Άρτας. Ένα κλασικό δεκάρι της τότε εποχής με πολύ καλά τεχνικά χαρακτηριστικά και δυνατό του σημείο τις εκτελέσεις φάουλ.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Παραμυθιά του νομού Θεσπρωτίας. Έχει φορέσει την φανέλα μεγάλων ελληνικών ομάδων όπως της ΑΕΚ, του Ακράτητου, της Αναγέννησης Άρτας  και του ΠΑΣ Γιάννινα.

​Ένα τροχαίο ατύχημα στα βουνά της Ηπείρου ήταν η αιτία να βάλει τέλος σε όποια περαιτέρω όνειρα είχε για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Σήμερα ζει με την οικογένειά του στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας.

Με τα κιτρινόμαυρα της ΑΕΚ (καθιστός 2ος από αριστερά)

Κύριε Δήμα πότε και πως ενταχθήκατε στην ομάδα της Αναγέννησης;
Στην Αναγέννηση  ενταχθηκα το 1986 ως αντάλλαγμα της μεταγραφής του Γεωργιάδη στην ΑΕΚ.

Τι θυμάστε έντονα από τα χρόνια της θητείας σας, στην ομάδα μας ως ένας ποδοσφαιριστής που αγαπηθήκατε κιόλας όσο λίγοι από τον κόσμο της Αναγέννησης;
Την πρώτη εμφάνιση σε ένα γεμάτο γήπεδο! Την αντίδραση του κόσμου στην πρώτη ντρίπλα, στην πρώτη μου καλή ενέργεια. Τότε κατάλαβα ότι αυτός ο κόσμος θα με αγαπήσει και θα τον αγαπήσω! 

Στην καριέρα κάθε ποδοσφαιριστή πάντα υπάρχει μια χρονιά σταθμός, ένας αγώνας, ένα γκολ που ξεχωρίζει. Για εσάς αυτό ποιο είναι;
Η χρονιά που το στάδιο απέκτησε φυσικό χόρτο! Αναγέννηση - Βέροια 3 - 0! Όχι γιατί σκόραρα αλλά έκανα όλα τα άλλα, με τρεις ασίστ σε Τάσο Νταλάκα, Ζιούλη και Μπακόλα. Ένιωθα άλλωστε μεγαλύτερη ικανοποίηση να δημιουργώ παρά να σκοράρω! 

Γιατί η Αναγέννηση στα χρόνια που αγωνιζόσασταν, ενώ είχε πολύ καλή ομάδα δεν κατάφερε να ανέβει στην Β’ Εθνική;
Κάθε αγωνιστική περίοδο αυτός ήταν ο στόχος μας: Η άνοδος μας στην Β' Εθνική. Υπήρχαν χρονιές που μπορούσαμε να το πετύχουμε αυτό, αλλά δυστυχώς ήταν θέμα συγκυριών και σε κρίσιμες στιγμές συνδυασμός αρνητικών αποτελεσμάτων. 

Επί της ουσίας είχαμε κατορθώσει στο τέλος της δεκαετίας του '80 να πετύχουμε την άνοδό μας στην Β' Εθνική. Τα κέντρα εξουσίας όμως αποφάσισαν τότε να διεξαχθεί ένα μίνι πρωτάθλημα μεταξύ έξι ομάδων.  Η Αναγέννηση ξεκίνησε με νίκη επί της Παναχαϊκής στο Αγρίνιο με γκολ του σπουδαίου Δημήτρη Νταλακα. Οι φίλαθλοι που ακολουθούσαν τότε την ομάδα στα επόμενα παιχνίδια θα θυμούνται ότι πράγματι δεν μας ήθελαν στην Β' Εθνική. 

Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχατε;
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποιον συμπαίκτη. Σίγουρα θα αδικήσεις κάποιους. Υπήρξα συμπαίκτης με σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Τον Γούλα, τον Ζυγοβέλη,  τον Ντόβα, τον Δημήτρη και τον Τάσο Νταλάκα, τον Λαδιά, τον Μπακόλα, τον Μπουλιέρη, τον Νικοπολίδη, τον Αστρά τον Αναγνωστάκη.  Θα μπορούσα να πω αγαπημένος όλων ο Βασίλης Ζυγοβέλης, εξαιρετικός φίλος και ένα κομμάτι της Αναγέννησης που σίγουρα μας λείπει. 

Ο καλύτερος προπονητής;
Θα πω δύο ονόματα. Ο Νίκος Κασάπης γιατί έβαλε στο παιχνίδι μου και άλλα στοιχεία εκτός της τεχνικής. Και ο Διονύσης Τσάμης. Ηταν αξιόλογος προπονητής. Είχε την έμπνευση να μου αναθέσει να παίζω έναν ρόλο ελεύθερο πίσω από τους δύο επιθετικούς. Ήθελε πριν γίνω κάτοχος της μπάλας να έχω στο μυαλό μου τουλάχιστον δύο επιλογές. Θα τον έλεγα "Δάσκαλο". 

Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος που αντιμετωπίσατε στην καριέρα σας;
Θυμάμαι τον αγώνα Κυπέλλου, Ολυμπιακός- Αναγέννηση στις 9 Σεπτεμβρίου 1992 στο στάδιο Καραϊσκάκης και μπορώ να πω ότι ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχω αντιμετωπίσει ήταν ο Γιώτης Τσαλουχίδης.

Από τον αγώνα κυπέλλου της Αναγέννησης με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο στάδιο Καραϊσκάκης

​Έχετε μετανοιώσει για κάτι στην καριέρα σας;
Ίσως να  ήταν μεγάλο το βήμα από το Γ' τοπικό να μεταγραφώ στην ΑΕΚ. Σίγουρα θα έπρεπε να γίνει σταδιακά η μετάβαση από τα τοπικά  της Θεσπρωτίας στο κορυφαίο επίπεδο και την ΑΕΚ.

Διατηρείτε επαφή με παλιούς σας συμπαίκτες στην Αναγέννηση;
Με πάρα πολλούς διαδικτυακά και έχω στενή επαφή με τον Βαγγέλη Αναγνωστάκη, τον Τάσο Νταλάκα και τον κουμπάρο μου, Παναγιώτη Μπακόλα.

Το 2018 βραβευτήκατε από την διοίκηση την Αναγέννησης για την προσφορά σας στην ομάδα. Περιγράψτε μου τα συναισθήματά σας από εκείνη την ημέρα.
Δεν νομίζω ότι μπορούν να περιγραφούν τα συναισθήματα αυτά. Είναι τόσο μοναδικά τόσο φανταστικά και τόσο όμορφα τα όσα ένιωσα εκείνη την μέρα που δεν χωρούν σε λέξεις. Ένιωσα σαν να ξανάζησα μέσα σε λίγες ώρες στιγμές μιας ζωής και δεν αναφέρομαι μόνο στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Να πούμε εδώ ότι η πρωτοβουλία ήταν του Συλλόγου Παλαιμάχων της ομάδας και ότι είναι ιδιαίτερα τιμητικό αυτό.

Ο Κώστας Δήμας βραβεύεται από την διοίκηση της Αναγέννησης Άρτας (φωτό: artagoal.gr)

Παρακολουθείτε την πορεία της Αναγέννησης;
Φυσικά παρακολουθώ. Παρακολουθώ ανελλιπώς τα αποτελέσματα της ομάδας από το διαδίκτυο και μαθαίνω νέα της από πρώτο χέρι, από τον προπονητή της ομάδας Τάσο Νταλάκα. 

Πως βιώνετε εσείς στην Γερμανία  την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση με την πανδημία του κορωνοϊού;
Είναι ιστορικές οι στιγμές που ζούμε, δεν χωράει αμφιβολία. Χρειάζεται υπομονή από όλον τον κόσμο και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Πρέπει  να βγούμε δυνατοί από αυτή τη δοκιμασία και αυτό μπορεί να γίνει αν σκεφτούμε ότι ανήκουμε σε μια ομάδα. Όπως δεν μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να κερδίσει μόνος του έναν αντίπαλο όσο καλός και να είναι, έτσι και τώρα με τον κορωνοϊό. Βέβαια πρωτόγνωρο να μην έχουμε άμεση, δια ζώσης επικοινωνία με συγγενείς, φίλους, γνωστούς, όμως είναι ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και να ζήσουμε περισσότερες ώρες με τους δικούς μας ανθρώπους. 

Κλείνοντας, ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στον φίλαθλο κόσμο της Αναγέννησης;
Η Αναγέννηση ήταν, είναι και θα είναι το καμάρι κάθε Αρτινού. Και φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στο ποδόσφαιρο άλλα και στα υπόλοιπα τμήματα που έχουν χαρίσει χαρές και υπερηφάνεια τους Αρτινούς πολλά αυτά τα χρόνια. 

Για μένα η Άρτα είναι το δεύτερο σπίτι μου, είναι η πατρίδα μου και όλος αυτός ο κόσμος που συνεχίζει να με αγκαλιάζει παρότι έχουν περάσει πάνω από 25 χρόνια από την τελευταία φορά που φόρεσα την μελανόλευκη. Ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι οικογένεια μου. Τους αγαπώ όλους και τους  ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. 

Ευχαριστώ και εσάς που μου δίνετε την ευκαιρία να επικοινωνήσω με τον κόσμο της Αναγέννησης και της Άρτας γενικότερα. Να είστε όλοι καλά!